Ruch Muzyczny – Pół żartem, pół serio -„Chopiniana” w Płocku, 22-30 września

Organizowany przez Mazowieckie Centrum Kultury i Sztuki festiwal „Chopiniana” po dziewięciu latach po raz pierwszy wywędrował poza stolicę. W tym roku koncerty odbywały się w dawnym opactwie benedyktyńskim (obecnej siedzibie Muzeum Diecezjalnego) na Wzgórzu Tumskim w Płocku.
Lech Dzierżanowski, autor koncepcji artystycznej festiwalu, za punkt wyjścia przyjął Chopinowskie Scherza. Historia tej formy sięga czasów wczesnego baroku, o czym przypomniał koncert „Tropami historii”. Wypełniły go utwory z dwóch zbiorów Scherzi musicali (1607 i 1632) Monteverdiego, którego madrygały o pogodnym charakterze można uznać za pierwowzory. Utwory te przeplecione zostały instrumentalnymi miniaturami współczesnego Monteverdiemu Girolama Frescobaldiego. Zaśpiewała je sopranistka Joanna Klisowska, specjalizująca się w repertuarze barokowym i klasycznym, a towarzyszyły jej Ewa Chmielewska na skrzypcach barokowych, Kamila Marcinkowska na fagocie barokowym (dulcianie), Anna Kowalska na teorbie, Anna Schall na cynku oraz Ewa Mrowca na klawesynie.
Ta ostatnia rozpoczęła zresztą wieczór interpretacją mało znanego, kilkuczęściowego Capriccio B-dur sopra la lontananza del suo fratello dilettissimo („na odjazd ukochanego brata”) BWV 992 Bacha, rzadkiego w jego twórczości przykładu muzyki programowej. Uwzględnienie owego „kaprysu”, formalnie zbliżonego raczej do suity, w programie festiwalu poświęconego jednoczęściowemu scherzu, prowadzący koncert Andrzej Sułek tłumaczył immanentną nieostrością scherza oraz kojarzoną z nim kapryśną zmiennością tembru wyrazowego (…)

Andrzej Dorobek